Τον τελευταίο καιρό, κανάλια, ιστοσελίδες, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν μέρα νύχτα λόγο για το bullying στα σχολεία και συνέχεια ακούγεται με στόμφο πόσο λίγα κάνουν οι εκπαιδευτικοί για όλο αυτό. Η πραγματικότητα όμως, όπως εγώ σαν γονιός την βιώνω καθημερινά, είναι ότι όσο κι εάν δεν μας αρέσει γιατί έχουμε μάθει να τα φορτώνουμε όλα στους άλλους, ο ρόλος της οικογένειας είναι και θα είναι πάντα ο πιο σημαντικός. Εάν κάποιος ευθύνεται για το παιδί του αυτός είναι πρώτα και πάνω απ όλα η οικογένεια στην οποία μεγαλώνει.
Μην ζητάτε απ΄τους εκπαιδευτικούς να κάνουν θαύματα. Οφείλουν και μπορούν να βοηθήσουν όταν βλέπουν κάτι να μην πηγαίνει καλά, αλλά δεν μπορούν να αλλάξουν το παιδί που εμείς τους δίνουμε. Τα θύματα ή οι θύτες στα σχολεία, στην δουλειά, στην κοινωνία είναι δικό μας κατασκεύασμα. Στα σχολεία οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν το αποτέλεσμα της βίας που ασκούμε εμείς, πρώτα, οι ίδιοι στα σπίτια μας, ακούσια ή εκούσια. Αλλά το τραυματικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Και οι ευθύνες πρωτίστως δικές μας.
Η πραγματικότητα είναι πώς τα παιδιά μιμούνται στο σχολείο και στη συνέχεια στη ζωή τους αυτά που βλέπουν στο σπίτι τους. Εμείς, οι γονείς κάνουμε τα παιδιά μας θύματα, θύτες ή ευτυχισμένους ανθρώπους. Εμείς είμαστε που έχουμε συντελέσει τα μέγιστα στην διαμόρφωση του χαρακτήρα τους πριν καν ακόμα πάνε στο σχολείο.
Το φαινόμενο του bullying δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στα παιδιά αλλά πρωτίστως μέσα στην οικογένειά τους και στα σχολεία τους. Η αιτία του προβλήματος είναι η οικογένεια, το σύμπτωμα είναι το συμπεριφορά του παιδιού. Αντί λοιπόν να ασχολούμαστε με το σύμπτωμα ας κοιτάξουμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε στη θεραπεία της αιτίας. Βέβαια είναι πολύ της μόδας το θέμα. Γιατί εύκολα μπορείς να στοχοποιήσεις μια κοινωνική ομάδα αλλά πολύ δύσκολο μια κοινωνία ευρύτερα να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν.
Κανένα παιδί δεν ξεφεύγει από αυτόν τον κύκλο βίας εάν κάτι από τον κύκλο αυτό, δεν σπάσει μέσα στην οικογένειά του. Και βέβαια το άρθρο αυτό δεν γράφτηκε για να υποστηρίξει τον ένα ή τον άλλο, αλλά για να μπει ένα τέλος στην βία που ασκείται στα παιδιά μας στο σπίτι γιατί αυτή η βία, τα κάνει θύτες ή θύματα όχι μόνο στο σχολείο αλλά παντού στην ζωή τους αργότερα....και είναι πολύ δύσκολο τα παιδιά μας, οι μελλοντικοί αυριανοί πολίτες, οι αυριανοί γονείς, να κατορθώσουν να ξεφύγουν από τα βιώματα της βίας που είχαν στην οικογένεια τους.
Καλός γονιός είναι και αυτός που παίρνει το βάρος της ευθύνης που του αναλογεί. Φοβάμαι πώς σαν γενιά φορτώνουμε τα παιδιά μας με χίλιες δραστηριότητες και γνώσεις, με χίλια παιχνίδια και υλικά αγαθά, αλλά ξεχάσαμε να μείνουμε άνθρωποι και να τα μεγαλώνουμε σωστά. Θέλω να το φωνάξω: Εμείς οι γονείς μεγαλώνουμε τα θύματα, εμείς και τους θύτες.
Το φαινόμενο του bullying δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στα παιδιά αλλά πρωτίστως μέσα στην οικογένειά τους και στα σχολεία τους. Η αιτία του προβλήματος είναι η οικογένεια, το σύμπτωμα είναι το συμπεριφορά του παιδιού. Αντί λοιπόν να ασχολούμαστε με το σύμπτωμα ας κοιτάξουμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε στη θεραπεία της αιτίας. Βέβαια είναι πολύ της μόδας το θέμα. Γιατί εύκολα μπορείς να στοχοποιήσεις μια κοινωνική ομάδα αλλά πολύ δύσκολο μια κοινωνία ευρύτερα να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν.
Καλός γονιός είναι και αυτός που παίρνει το βάρος της ευθύνης που του αναλογεί. Φοβάμαι πώς σαν γενιά φορτώνουμε τα παιδιά μας με χίλιες δραστηριότητες και γνώσεις, με χίλια παιχνίδια και υλικά αγαθά, αλλά ξεχάσαμε να μείνουμε άνθρωποι και να τα μεγαλώνουμε σωστά. Θέλω να το φωνάξω: Εμείς οι γονείς μεγαλώνουμε τα θύματα, εμείς και τους θύτες.
